کاربرد تدویر یا تفعله شکسته در شعر نو

رضا ناظمیان

دوره 2، شماره 3 ، تیر 1391، ، صفحه 97-120

https://doi.org/10.22054/rctall.2012.6979

چکیده
  تدویر یک پیوند وزنی است که مصداق آن در شعر نو با شعر سنتی متفاوت است. بدین صورت که در شعر قدیم کلمه ناتمام می ماند و بخشی از آن به مصراع بعدی منتقل می شد. اما در شعر نو، کلمات تمام و کمال می آیند و این تفعیله ها هستند که ناقص و ناتمام اند و بخشی در یک سطر شعری و بخش دیگر در سطر بعدی می آیند. این شگرد شاعری چه خودآگاه به کار رفته باشد چه ناخوداگاه ...  بیشتر