ترجمه در زبان و ادبیات عربی
زهرا سلیمی؛ نرگس انصاری؛ عبدالعلی آل بویه لنگرودی
چکیده
در میان ترجمه انواع متون، ترجمه شعر به سبب ویژگی‌های زیبایی شناسانه خود که همسو با معنا و مفهوم آن است، امری دشوار و نیازمند دقت نظر ویژه است؛ زیرا شعر جنبه‌های متعددی از معنا را به مخاطب القا می‌دهد که به راحتی قابل انتقال به زبان دیگر نیست. بنابراین بررسی اشتراکات و تفاوت‌های اثر منظوم جامی از تائیه ابن فارض در زمینه‌های معنایی، ...
بیشتر
در میان ترجمه انواع متون، ترجمه شعر به سبب ویژگی‌های زیبایی شناسانه خود که همسو با معنا و مفهوم آن است، امری دشوار و نیازمند دقت نظر ویژه است؛ زیرا شعر جنبه‌های متعددی از معنا را به مخاطب القا می‌دهد که به راحتی قابل انتقال به زبان دیگر نیست. بنابراین بررسی اشتراکات و تفاوت‌های اثر منظوم جامی از تائیه ابن فارض در زمینه‌های معنایی، صوری و زیبایی شناسی و نحوه انتقال معانی ابیات عربی به زبان فارسی به صورت منظوم هدفی است که این پژوهش تلاش دارد با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بیان آن بپردازد.با توجه به اشتراکات بارز شعر جامی با تائیه ابن فارض در سطح واژگانی، آوایی و بلاغی اثر جامی را یک ترجمه وفادار به متن مبدا میدانیم که شاعر در این ترجمه خود به دنبال آفرینش ادبی برای القای اثری مستقل ادبی به زبان فارسی نبوده است در واقع ملزم بودن او بر سرودن شعری در حرف روی مشترک میتواند عامل این اقدام باشد یعنی ملزم بودن بر تکرار حرف روی تاء مترجم را بر آن داشته تا در بسیاری از ابیات عین واژه عربی قافیه را در متن فارسی تکرار نماید که این امر سبب ابهام معنا در ابیات بسیاری شده است و نشان از وفاداری مترجم به متن مبدا دارد.
