TY - JOUR ID - 10186 TI - نقد و بررسی ترجمة سورة القارعه بر مبنای بافت زبانی آن (موردپژوهانة ترجمه‌های فولادوند و مکارم شیرازی) JO - پژوهش های ترجمه در زبان و ادبیات عربی JA - RCTALL LA - fa SN - 2980-7735 AU - آزاددل, عادل AU - گرجامی, جواد AU - بهره ور, معصومه AD - استادیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران AD - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 9 IS - 20 SP - 246 EP - 217 KW - معناشناسی KW - بافت زبانی KW - ترجمة هم‌ارز KW - القارعه DO - 10.22054/rctall.2019.39499.1367 N2 - بافت زبانی مجموعه‌ای از عناصر درون‌متنی است که در ارتباط با یکدیگر زمینة دلالتمندی متن را فراهم می‌کنند و در نتیجه، به انتقال صحیح مفهوم کلام و دریافت گفتمان کلّی متن می‌انجامد. بافت زبانی، مفهوم کلّی است که چهار لایة لغوی، دستوری (صرفی‌ـ نحوی)، بلاغی و آوایی را شامل می‌شود. توجه به بافت زبانی حاکم بر آیات قرآن کریم به فهم پیام مقصود از آن‌ها کمک می‌کند. سورة «القارعه» از جمله سوره‌هایی است که به دلیل بافت زبانی ویژه‌ای که دارد، مدلول‌های خاصی را از حادثة عظیم قیامت بیان می‌کند. ترجمه‌های مختلفی که از این سوره انجام شده‌است، در اغلب موارد به بافت زبانی آن به عنوان عنصر دلالتمند در انتقال معنای آیات آن دقت کافی را نداشته‌اند. پژوهش حاضر با اتخاذ رویکرد تحلیلی و مقایسة دو نمونه از ترجمه‌های قرآن کریم (فولادوند و مکارم شیرازی) از سورة القارعه را بر اساس اصل هم‌ارزی بافت زبانی در متن مبدأ و مقصد بررسی می‌کند و در پایان، ترجمة پیشنهادی ناظر بر بافت زبانی بر پایة سه عنصر لغوی، صرفی ـ نحوی و بلاغی ارائه می‌دهد. در نهایت، نتایج پژوهش نشانگر آن است که به‌رغم اینکه برخی از مؤلفه‌های بافت زبانی در بازگردانی تعدادی از آیات مورد توجه قرار گرفته، ولی در مجموع، انتقال دلالت‌های ضمنی برخاسته از بافت زبانی کلّ سوره در ترجمة بسیاری از آیات مغفول مانده‌است. UR - https://rctall.atu.ac.ir/article_10186.html L1 - https://rctall.atu.ac.ir/article_10186_10ac362057f4e7a71c3bdcf16c17b3df.pdf ER -