عدنان طهماسبی؛ صدیقه جعفری
دوره 4، شماره 10 ، تیر 1393، ، صفحه 97-118
چکیده
اصل معادلیابی در حقیقت چیزی است که بخش اعظم از فرایند ترجمه در آن خلاصه میشود. مترجم از ابتدا تا انتهای ترجمه سرگرم یافتن معادلهای مناسب و صحیح از زبان مقصد برای واژهها، مفاهیم و جملههای متن مبدأ است. نظر به اهمیّت این مسئله، مقالة حاضر با دقّت در معادلیابیهای معنایی رمان السّکریّة نجیب محفوظ و تلاش برای حفظ برابری زبان ...
بیشتر
اصل معادلیابی در حقیقت چیزی است که بخش اعظم از فرایند ترجمه در آن خلاصه میشود. مترجم از ابتدا تا انتهای ترجمه سرگرم یافتن معادلهای مناسب و صحیح از زبان مقصد برای واژهها، مفاهیم و جملههای متن مبدأ است. نظر به اهمیّت این مسئله، مقالة حاضر با دقّت در معادلیابیهای معنایی رمان السّکریّة نجیب محفوظ و تلاش برای حفظ برابری زبان مبدأ و مقصد طیّ فرایند ترجمه، در صدد است که با ارائة ترجمهای ارتباطی ـ معنایی، متنی پویا و مأنوس را به خوانندة فارسی زبان ارائه نماید. در این راستا، کوشش بر این است تا گویاترین و درستترین معادلیابی از نظر معنایی صورت پذیرد، بهگونهایکه خوانندة زبان مقصد به سان خوانندة زبان مبدأ با متن رمان تعامل برقرار کند و جمله علاوه بر دقیق بودن در سطح واژگانی، در سطح معنایی نیز از همان رسایی پیام متن اصلی برخوردار باشد. این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی بر آن است تا فرایند ترجمه و معادلیابی واژگانی، اصطلاحی، ادبی و نیز معادلیابی اشتراکات لفظی را با دقّت در اصول معادلیابی همچون آحاد معنایی، تنوّع و حذف مورد بررسی قرار دهد.