یسرا شادمان؛ مینا عربی
چکیده
نظریه پردازان حوزه ترجمه الگوهای بسیاری را جهت ارزیابی میزان مقبولیت آثار ادبی در زبان مقصد ارائه داده‌اند که هر یک می‌تواند شاخص مناسبی برای بررسی ترجمه‌ها به‌شمار رود. الگوی کارمن گارسس از اساسی‌ترین نظریات در زمینه زبان‌شناسی است که به ارزیابی سطح کیفی ترجمه‌ها در چهار سطح: (معنایی-لغوی)، (نحوی –صرفی)، (گفتمانی-کارکردی) و ...
بیشتر
نظریه پردازان حوزه ترجمه الگوهای بسیاری را جهت ارزیابی میزان مقبولیت آثار ادبی در زبان مقصد ارائه داده‌اند که هر یک می‌تواند شاخص مناسبی برای بررسی ترجمه‌ها به‌شمار رود. الگوی کارمن گارسس از اساسی‌ترین نظریات در زمینه زبان‌شناسی است که به ارزیابی سطح کیفی ترجمه‌ها در چهار سطح: (معنایی-لغوی)، (نحوی –صرفی)، (گفتمانی-کارکردی) و (سبکی-علمی) می پردازد، که هر یک خود از زیرمجموعههایی تشکیل شدهاند. در این جستار، تلاش شده بر اساس الگوی پیشنهادی گارسس، ترجمه رمان «طشاری»، نوشته «انعام کجه‌جی» با عنوان «تکه پاره‌های من» به تلاش «کریم پورزبید» مورد ارزیابی و نقد قرار گیرد. مهمترین یافتههای این پژوهش که با روش توصیفی-تحلیلی و آماری نگاشته شده، نشان میدهد که پورزبید به زبان مبدأ متکی نبوده و حتی در پارهای از موارد، به مفاهیم اصلی داستان خلل وارد نموده است. همچنین در سطح (سبکی-علمی) بیشترین تراکم موردی را داشته و از آنجایی که زیرمجموعههای این سطح، در قالب ویژگیهای منفی گنجانده میشوند، می-توان گفت که این ترجمه از کفایت و مقبولیت لازم برخوردار نیست.
