ترجمه در زبان و ادبیات عربی
جواد اصغری؛ حسین جوکار
چکیده
تاکنون الگوی دقیق و جامعی برای نقد واحد ترجمه در ترجمۀ قرآن طراحی نشده‌است. به منظور دست‌یابی به چنین الگویی می‌توان ابتدا کارآمدیِ مؤلفه‌های واحد ترجمه را مورد بررسی قرار‌داد. به همین جهت، در این پژوهشِ نو تلاش شده‌است تا مقوله‌ی واحد ترجمه در ترجمۀ قرآن کریم بررسی‌شود. در این جستار ابتدا به شرح واحدهای ترجمه از نظر نظریه‌پردازان ...
بیشتر
تاکنون الگوی دقیق و جامعی برای نقد واحد ترجمه در ترجمۀ قرآن طراحی نشده‌است. به منظور دست‌یابی به چنین الگویی می‌توان ابتدا کارآمدیِ مؤلفه‌های واحد ترجمه را مورد بررسی قرار‌داد. به همین جهت، در این پژوهشِ نو تلاش شده‌است تا مقوله‌ی واحد ترجمه در ترجمۀ قرآن کریم بررسی‌شود. در این جستار ابتدا به شرح واحدهای ترجمه از نظر نظریه‌پردازان حوزۀ ترجمه پرداخته شده است. سپس با مقایسۀ واحدهای ترجمه که مترجمان قرآن در ایران به کارگرفته‌اند، به نقد و تحلیلِ میزانِ کارآمدیِ واحدهای ترجمه در ترجمۀ قرآن-کریم پرداخته شده‌است. در این تحقیق علاوه بر استفاده از واحدهای ترجمه که نظریه‌پردازان غربی مطرح کرده‌اند از یک واحد ابداعی دیگر استفاده شده –واحد‌کمتر‌از‌کلمه-، که هنوز از طرف هیچ یک از نظریه-پردازان ترجمه در غرب به عنوان واحد ترجمه مطرح نشده‌است. در این مقاله تحلیل براساس واحد ترجمه و با روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته‌است. و ترجمه‌هایی که مورد نقد و بررسی قرار گرفته اند عبارتند از: ترجمۀ معزی، پاینده، مکارم‌شیرازی و انصاریان. نتایج پژوهش گویای آن است که با‌توجه به بافت خاص هر آیه و با‌توجه به تفاوت در نگاه مترجم، در ترجمۀ قرآن‌کریم می‌توان از واحد‌کلمه، واحد‌جمله، واحد‌اندیشه، واحد‌متن، واحد‌فرهنگ و واحد‌کمتر‌از‌کلمه استفاده کرد. و درصد استفاده از واحد جمله نزد مترجمان مذکور بیش از واحدهای دیگر بوده است. و با توجه به یافته‌های این پژوهش و از آنجا که در ترجمۀ قرآن هرگونه دخل و تصرف در محتوای متن از سوی مترجم جایز نیست، واحدِ ترجمه‌ایِ پیشنهادی برای ترجمۀ قرآن کریم، واحد جمله می‌باشد و بیشترین کارآیی را دارد.
